Śruba kotwiąca do płyty spawalniczej to rodzaj śruby używanej na placu budowy. Jest również nazywany usztywniającą śrubą kotwiącą z płytą kotwiącą, śrubą kotwiącą do spawania, śrubą kotwiącą z pazurem, śrubą kotwiącą z żebrami, śrubą kotwiącą, śrubą kotwiącą, drutem kotwiącym itp. Jest specjalnie zakopana w fundamencie betonowym i używana jako podstawa do mocowania różnych maszyny i urządzenia. Śruba kotwiąca w kształcie 7 jest jedną z najczęściej używanych śrub kotwiących. Stal Q235 jest zwykle używana do produkcji, a materiały Q345B lub 16Mn są używane do obróbki o wysokiej wytrzymałości, a materiały 40Cr są również używane do przetwarzania produktów o wytrzymałości klasy 8.8, a do obróbki czasami używana jest stal z gwintem wtórnym lub trzeciorzędnym. Śruby kotwiące są podzielone na wełnę, grube pręty i cienkie pręty w różnych formach. Wełna, czyli stal surowa, jest przetwarzana bezpośrednio ze stali okrągłej lub drutu bez restrukturyzacji. Gruby pręt jest również nazywany typem A, a cienki pręt jest również nazywany typem B, z których wszystkie są wykonane ze stali po przeformowaniu do wymaganej średnicy pręta. Spawane śruby kotwiące są wykonywane przez przyspawanie usztywnionej płyty żelaznej za pomocą śruby z pojedynczym łbem. Jego odporność na wyciąganie jest duża. W zależności od różnych warunków użytkowania mogą osiągnąć 3,6, 4,8, 6,8, 8,8 itd. Nośność na rozciąganie śrub kotwiących w kształcie klasy 3,6 7 jest nośnością samej stali. Wytrzymałość na rozciąganie śrub kotwiących bezpośrednio przetwarzanych z surowcami Q345B lub 16Mn może osiągnąć wytrzymałość na rozciąganie klasy 5,8.